نام علمی: Achillea eriophora DC. نام فارسی: بومادران جنوبی نام محلی: سربرنجاس- گل سر زردو کاربرد: تب بر، ادرار آور و برطرف کننده ناراحتی های گوارشی است.
نام علمی: Alhagi persarum Boiss. & Buhse نام فارسی: خارشتر ایرانی نام محلی: خاراشتر کاربرد: عرقی که از ریشه و اندام های هوایی خارشتر بدست می آید بر روی ضایعات آفت دهان اثرات درمانی مفیدی دارد. از عصاره استخراجی از خارشتر برای درمان زخم معده استفاده می شود.
نام علمی: Anagallis arvensis L نام فارسی: آناغالیس نام محلی: چش بنجشک کاربرد: خلط آور، کاهش دهنده عرق و ادرار آور است. برای درمان بیماری صرع نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
نام علمی: Anethum graveolens L. نام فارسی: شوید نام محلی: شبت- شوت کاربرد: ادرار آور، لاغر کننده، پایین آورنده چربی خون و زیاد کننده شیرمادران، رفع درد مفاصل و کمر، درد شکم و ورم معده
نام علمی: Artemisia scoparia نام فارسی: درمنه دشتی نام محلی: گرگوم- چوب سیاه- سه چو- چوسه کاربرد: برای درمان سنگ کلیه در ایران، درمان درد گوش در پاکستان، رفع قند خون و رفع درد معده مصرف می شود و همچنین خاصیت مسهلی دارد.
نام علمی: Calotropis procera (Willd.) R. Br. نام فارسی: استبرق نام محلی: خرگ (غرق- خرک) کاربرد: این گیاه دارای خواصی نظیر مقوی، کرم کش، خلط آور و محلل و ریشه گیاه دارای خاصیت ملینی می باشد. شیرابه آن در درمان روماتیسم و جذام موثر است.
نام علمی: Capparis spinosa نام فارسی: کور- علف مار نام محلی: لگجی کاربرد: ضد قارچ، پایین آورنده قند خون، فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد لخته شدن خون، ضد استرس و بهبود دهنده حافظه است.
نام علمی: Cardaria draba subsp. chalepensis (L.) O.E.Schulz. نام فارسی: ازمک نام محلی: شب بو کاربرد: جوشانده آن اثری ادرار آور دارد
نام علمی: Carthamus oxyacantha M. B. نام فارسی: گلرنگ زرد نام محلی: خار زل- زل کاربرد: از دانه های گیاه گلرنگ زرد روغنی حاصل می شود که درمان کننده خارش است و به عنوان پوششی برای زخم های بد به کار می رود.
نام علمی: Chenopodium murale L. نام فارسی: سلمک برگ گزنه ای نام محلی: لب لبو کاربرد: در طب سنتی اثر دفع کرم دارد
نام علمی: Citrullus colocynthis (L.) Schrad. نام فارسی: هندوانه ابوجهل نام محلی: خیار گرگو- خیار تهلوک کاربرد: درمان دیابت، عفونت های پوستی، بیماری های روماتیسمی و یبوست
نام علمی: Convolvulus arvensis L. نام فارسی: پیچک صحرایی نام محلی: پیچوک- گل پیچوک کاربرد: خاصیت ضد اسهالی دارد
نام علمی: Cynodon dactylon (L.) Pers. نام فارسی: مرغ- پنجه مرغی نام محلی: مور- مورووک کاربرد: درمان سوزش مجاری ادراری بوده و ادرار آور است.
نام علمی: Ducrosia anethifolia نام فارسی: بغیض- مشگک نام محلی: چشم بغیض- بغیض کاربرد: جهت رفع ناراحتی های کلیه، درمان زخم، دمل، خاصیت خنکی دارد، رفع بیماری قند خون، تنظیم قاعدگی، رفع درد معده و رفع درد عادت ماهیانه استفاده می شود.
نام علمی: Echinops persicus نام فارسی: شکرتیغال نام محلی: شکروک کاربرد: ضد سرفه، ملین و ضد تب می باشد. در درمان زخم معده نیز موثر است.
نام علمی: Erodium moschatum نام فارسی: نوعی شمعدانی وحشی نام محلی: سوزن چوپان- سوزن تخته کاربرد: تب بر بوده و تنتور این گیاه در درمان اسهال خونی موثر است.
نام علمی: Ficus carica نام فارسی: انجیر نام محلی: انجیر کاربرد: میوه انجیر برای درمان یبوست بکار می رود. خاصیت ضد سرطانی بر روی سرطان معده دارد. آرام بخش بوده و ضد افسردگی است.
نام علمی: Haplophyllum glaberrimum نام فارسی: سداب بی کرک نام محلی: گل زرد کاربرد: جهت رفع درد در ناحیه شکم پس از بلند کردن اجسام سنگین، کوفتگی بدن، ناراحتی معده و دستگاه گوارش مصرف می شود. جهت درمان عقرب گزیدگی، خروج اخلاط سینه کاربرد دارد.
نام علمی: Heliotropium bacciferum نام فارسی: نوعی آفتاب پرست یا هلیوتروپ نام محلی: رمرم- رمرام کاربرد: اثر کاردیوتونیک (مقوی قلب) و ضد باکتریایی دارد. در مصر و پاکستان بعنوان دفع کننده حشرات یا مگس پران کاربرد دارد.
نام علمی: Heliotropium europaeum نام فارسی: هلیوتروپیوم نام محلی: تق تقو- تک تکو کاربرد: ضد سرطان، صفرا آور، قاعده آور، ضد تب، ضد سم و ضد زگیل است.
نام علمی: Hordeum vulgare L. نام فارسی: جو نام محلی: جو کاربرد: دانه جو تقویت کننده دستگاه گوارش، مغذی، ضد التهاب و پایین آورنده تب است.
نام علمی: Malva sylvestris L. نام فارسی: پنیرک قرمز نام محلی: توله کاربرد: برگ های این گیاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی است.
نام علمی: Matricaria chamomilla L. نام فارسی: بابونه آلمانی نام محلی: باوینک کاربرد: ضد التهاب، بهبود دهنده زخم، خوشبو کننده و برطرف کننده بوی بد، ضد باکتری، ضد میکروب، ضد زکام، ضد نفخ، مسکن، ضد عفونی کننده و ضد تشنج ، ضد تب، گلودرد، درد و بی قراری سرماخوردگی و آنفولانزا، بیماری دیابت، زخم معده و حساسیت
نام علمی: Ocimum basilicum نام فارسی: ریحان نام محلی: ریحون کاربرد: دارای اثرات آنتی اکسیدانی، ضد ویروسی، ضد حساسیت، ضد باکتری و ضد میکروبی هستند.
نام علمی: Olea europaea L. نام فارسی: زیتون نام محلی: زیتون کاربرد: اثر تب بر، ملین، نیروبخش، برطرف کننده سردرد، درمان عفونت های مجاری ادرای و خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.
نام علمی: Onopordum Acanthium نام فارسی: خارپنبه نام محلی: کنگر سگ کاربرد: جوشانده ریشه گیاه به عنوان ادرار آور، اشتها آور و تقویت کننده معده می باشد. برگ های له شده و شیره گیاه برای درمان زخم ها و زخم های چرکی استفاده می شود.
نام علمی: Peganum harmala L. نام فارسی: اسفند- اسپند نام محلی: دنیشت کاربرد: برگ ها دارای اثر ضد روماتیسمی، و دانه های گیاه نیز مقوی، خواب آور، تحریک کننده قدرت جنسی، ضد کرم، افزایش دهنده شیر، استفراغ آور و ضد گرفتگی عضلات هستند. برای درمان روماتیسم، درد های عصبی، یرقان، سرفه و درد کمر نیز مورد مصرف دارند.
نام علمی: Phoenix dactylefera L. نام فارسی: نخل نام محلی: خرما- مخ کاربرد: میوه رسیده آن مقوی، خلط آور، ملین و برای درمان تب و عفونت های دستگاه تنفسی، افزایش دهنده نیروی جنسی، زیاد کننده خون، دفع اخلاط خونی و رفع ناراحتی های سینه، گل های این گیاه اثری خلط آور و مسهلی و طعمی تلخ دارد.
نام علمی: Plantago coronupus L. نام فارسی: بارهنگ پنجه غازی نام محلی: بنگو کاربرد: اثر ادرار آور دارد.
نام علمی: Plantago lanceolata L. نام فارسی: بارهنگ نیزه ای نام محلی: بنگو کاربرد: برگ های این گیاه تقویت کننده سیستم ایمنی و ضد التهاب بوده و اثر مثبتی در دفع کرم نیز دارد.
نام علمی: Plantago psyllium L. نام فارسی: اسفرزه نام محلی: بنگو کاربرد: مصرف دانه این گیاه سبب پایین آمدن سطح کل کلسترول و تری گلیسرید مش شود. و دانه های آن خاصیت کاهنده چربی خون دارد.
نام علمی: Ricinus communis نام فارسی: کرچک نام محلی: کرنتی کاربرد: بخش های هوایی گیاه خاصیت آنتی اکسیدانی طبیعی بالایی دارد. باعث بهبودی وضعیت بالینی ورم ناشی از دندان های مصنوعی در بیماران مسن و سالخورده می شود. روغن کرچک دارای اثرات ضد دیابت، ضد درد، ضد ویروس ایدز، ضد قارچ، ضد سم، ضد عفونی کننده، محافظت کننده کبد، شیر افزا، سمی، تحریک کننده سیستم ایمنی بدن، ضد ترشح شیر و خلط آور است.
نام علمی: Rumex vesicarius L. نام فارسی: ترشک بادکنکی نام محلی: ترشوک- ترشوک کوهی کاربرد: اثر مقوی معده و ملین دارد. برای رفع سکسکه، نفخ، سوء هاضمه و یبوست مفید است. برگ ها و دانه های آن اثری ادرار آور دارند.
نام علمی: Salvia macrosiphon L. نام فارسی: نوعی مریم گلی نام محلی: گل مرمرشک- گل بو خاشو-مگس کش کاربرد: دانه های گیاه اثر ضد زخم معده، ضد التهاب گلو و ضد سرفه دارد.
نام علمی: Silybum marianum (L). Gaerth نام فارسی: خارمریم- ماریتیغال نام محلی: کنگر- گرجیلو کاربرد: دانه های گیاه کاهنده کلسترول، ضد سم قارچ، ضد ویروس، ضد سرطان، ضد سم، محافظت کننده کبد، صفرآور، مسهل، قاعده آور، درمان هپاتیت مزمن، ضد افسردگی
نام علمی: Solanum nigrum L. نام فارسی: تاج ریزی سیاه نام محلی: رواتربک کاربرد: میوه این گیاه اثراتی نظیر نرم کننده، ضد گرفتگی عضلات، ادرار آور، معرق و استفراغ آور دارد و برای بیماریهای چشمی، اسهال و تب مورد استفاده قرار می گیرد. برای درد کمر پودر ریشه سوخته آن را به پشت می مالند.
نام علمی: Tamarix aphylla )L.) Karsten نام فارسی: گز شاهی نام محلی: گز روحی کاربرد: پوست این گیاه قابض است. برای درمان اگزما و تحریک جنسی پودر گیاه را با روغن ترکیب و استفاده می کنند.
نام علمی: Teucrium polium L. نام فارسی: مریم نخودی نام محلی: هلپه کاربرد: برگ های گیاه ضد دیابت، ضد مالاریا و ضد تورم روده است.
نام علمی: Urtica urens L. نام فارسی: گزنه سگ نام محلی: گزگزوک کاربرد: این گیاه در تقویت اعمال هضم، زیاد کردن ادرار و بند آورن خون موثر است. همچنین اثری قاطع در رفع بیماری های پوستی دارد. دانه گیاه اثری ضد کرم، قاعده آور و مسهلی دارد.
نام علمی: Ziziphus spina-chirsti نام فارسی: کنار نام محلی: کنار کاربرد: برگ این گیاه قابض، ضد سرطان، ضد سرفه، ضد تب، ضد درد، تقویت کننده معده، مسهل و ملین است. شستن موهای سر با سدر سبب تقویت رشد مو می شود.